19:29
-"İşlemeyi verdiş halına getirmiş savadsız bir insan üçün işsiz qalmaq pulsuz qalmaqdan daha çetindir"-
Corc Oruellden oxuduğum ikinci kitabdır,deyerdim ki bu da ilk oxuduğum Heyvanstan eseri kimi heqiqetleri aydın şekilde sözlerle tesvir edib.
Paris ve Londonda qara qepiksiz kitabında ise öz xatirelerinden yazıb,özünün Paris ve Londonda yaşadığı qısa müddetli sefil heyatından behs edir.
Kitabı oxuyub bitirdikden sonra insan çox şeyi derk edir.Düzü bu kitabda yazılan yanaşmaların her birini men bilirem.Amma bezi insanlar olur ki,sefillerin öz keflerinden bu heyatı seçdib,rahat pul qazanmağın yolun tapıblar ya da ki ,cesaretsiz zeif insanlardı kimi fikirlerle yanaşırlar..Sanki hemin insanlar etrafda yada ümumen toplumda olanların hamsının cesaretli ,meğrur olmalıdır.Amma bir şeyi derk etmirler ki ,her bir insan ideal insani xüsusiyyetlere malik deyil,razıyam,ümumen insan iradeli ,cesaretli ,olmalıdır amma deyilse bele qinamaqdansa bir kömek etmek , cesaretlendirmek ümidlendirmek gerekdir.Bunu ona göre dedim ki,bezen ele insanlar olur heyatda doğmaların itirir, tek qalır ,heyatdan küsür,içki qumar kimi verdişlere qoşulur ,elinde olanları itirir ve sefil veziyyetine düşür ,elinde qalan sadece itirilmiş, qazanılmayan bir heyat olur.Bax bu cür insanları qinamaqdansa düşdüyü veziyyetden çıxması üçün kömek etmek ,destek olmaq lazımdır.
Diger yanaşmamdan behs edim sene .Küçede getdiyimiz zaman bir sefil yaxınlaşıb (adeten dilençi dediyimiz insan) pul istediyinde ,yada bir parça çörek istediyinde bezimiz pul vererik, bezimizse "Get işle pul qazan " yada ki onun bu qorxunc görkeminden çekinib uzaq durmasına çalışarıq.
"Get işle pul qazan "dediyimizde düşünmürük ki ,işmi var? iş tapmaq bu qedermi asan ?kend deyil ki bir balaca torpağı ekib beceresen azda olsa çörek pulunu qazanasan.Şeherdir ,hara getsen senden yaşının filan qeder olmasını teleb edirler,yada tecrübe isteyirler ,fehleni bele tanışlıqla işe götürürler.Tebii ki bu dediklerimi "qarayçı tayfsına "aid etmirem .Oların işi ele dilenmekdir.
Yazar özüde ,sefillere qarşı olan bu menfi münasibetin qarşısın almaq üçün bu kitabı erseye getirib.Özününde yazdığı kimi"Heç kim istemez ki geceleri soyuq darısqal yerde yatsın yada quru çörek yesin.İş olsa sefillerde işleyib en azından günlük dolanışığını temin ede biler.En azında işsiz qalan sefillik heyatı keçiren insanlara xirdaca bir iş verilse ,torpağı ekib becermek ,hansısa müessede fehle kimide olsa iş verilse heç de qorxunc insanlar olmazlar.
Bu kitabın tehiliye bağlı menden bu qeder.Düşünceleri rahatladan yarpızlı çaydan içerek bitirdim hemde fikirlerimi blogum vasitesi ile sene çatdirdim.
Eger oxumağa başlasan bu kitabı ,yarpızlı çaydan içerek oxu :),yarpızın yoxdursa da ,adi çaylada olar :)
Oxuduğunçün çox sağ ol ,xoş mütalieler :)
